|
|
| |
 Emerytowany profesor Instytutu Enrico Fermiego na Uniwersytecie w Chicago.
Urodzi³ siê w 18 stycznia 1921 roku; w 1952 doktoryzowa³ siê na tamtejszym uniwersytecie. Zaraz potem wyjecha³ do Stanów Zjednoczonych (w 1970 r. uzyska³ obywatelstwo USA). Przez ca³y okres swojej kariery zajmowa³ siê cz±stkami elementarnymi. Do jego najwiêkszych odkryæ nale¿±: wyja¶nienie mechanizmu spontanicznego ³amania symetrii (w³a¶nie za to nagrodzi³a go wczoraj Akademia Noblowska) i odkrycie symetrii kolorowej oddzia³ywañ silnych. Za swoje prace by³ wielokrotnie nagradzany, m.in. w 1976 r. otrzyma³ Nagrodê J. Roberta Oppenheimera, w 1982 r. - amerykañski Narodowy Medal Nauki, w 1985 r. - Medal Maksa Plancka, a w 1994 - bardzo presti¿ow± Nagrodê Fundacji "Wolfa".
Wielu jego kolegów fizyków z u¶miechem przyznaje, ¿e my¶li i teorie Nambu siêgaj± czêsto takiego poziomu abstrakcji, ¿e trudno za nim nad±¿yæ. S³ynna sta³a siê anegdota, jak± swojego czasu wyg³osi³ prof. Bruno Zumino z kalifornijskiego uniwersytetu w Berkeley. "Wpad³em na pomys³, ¿e je¿eli uda mi siê dowiedzieæ, o czym aktualnie my¶li Nambu, bêdê w swojej pracy 10 lat do przodu. Zacz±³em wiêc z nim bardzo d³ugo rozmawiaæ. Problem w tym, ¿e zanim zrozumia³em, o czym mówi³, te 10 lat ju¿ minê³o".
(wyborcza.pl)« powrót do strony g³ównej Biografii
|
|
|
|
|
