|
|
| |
 Emerytowany profesor japońskiego KEK, czyli Instytutu Badawczego i Akceleratora Wysokich Energii w Tsukubie.
Urodził się 7 kwietnia 1944 roku w Nagoi. Wiele lat swojego zawodowego życia związał z rodzinnym miastem. Stopień doktora uzyskał właśnie na uniwersytecie w Nagoyi. Miał wtedy 28 lat. Jego dalsza naukowa kariera toczyła się na innej, także japońskiej, uczelni, tj. uniwersytecie w Kioto.
Profesorem został prawie trzy dekady temu (w roku 1979). Co warte podkreślenia, był wówczas w młodym wieku. Miał zaledwie 35 lat.
Od roku 1997 Makoto Kobayashi pełnił funkcję kierownika wydziału Laboratorium Wysokich Energii KEK w Tsukubie. Przez dłuższy okres swojej naukowej kariery był związany właśnie z tym ośrodkiem. Swoją najbardziej znaną pracę opublikował wraz z noblistą Japończykiem Toshihide Maskawą. Doszło do tego w roku 1973. Artykuł dotyczył spontanicznego łamania symetrii CP i trzeciej rodziny kwarków.
O randze tej publikacji świadczy fakt, że to trzeci z najczęściej cytowanych artykułów na temat fizyki wysokich energii wszech czasów.
Jak na noblistę przystało, nie jest to pierwsza nagroda prof. Makoto Kobayashi za działalność naukową. Wcześniej, w roku 1985 otrzymał Sakurai Prize, przyznawaną przez Amerykańskie Towarzystwo Fizyczne.
W tym samym roku został także wyróżniony przez swoich rodaków ? otrzymał Japan Academy Prize. Dziesięć lat później uhonorowano go Asahi Prize (nagrodą przyznawaną przez japońską gazetę codzienną - wielu jej laureatów dostało później Nobla) oraz Chunichi Cultural Prize.
(wyborcza.pl, pap.pl, rp.pl)« powrót do strony głównej Biografii
|
|
|
|
|
