Do pomiaru natężenia prądu służy amperomierz, miliamperomierz lub mikroamperomierz. Aby zmierzyć natężenie I prądu płynącego przez przewodnik o oporze R, należy dołączyć do niego szeregowo amperomierz, ponieważ przy łączeniu szeregowym prąd o tym samym natężeniu przepływa przez przewodnik i przez amperomierz. Włączenie amperomierza nie powinno powodować zmiany natężenia prądu I płynącego w obwodzie. Dlatego istotne jest , aby jego opór RA był mały w porównaniu z innymi oporami w obwodzie. W obwodzie przedstawionym na rysunku poniżej opór RA powinien spełniać zależność
Idealny amperomierz powinien mieć opór elektryczny równy zeru (RA = 0)
Do pomiaru napięcia służy woltomierz lub miliwoltomierz. W celu wyznaczenia napięcia na końcach przewodnika o oporze R, należy dołączyć każdy z zacisków woltomierza do jednego z końców przewodnika, czyli woltomierz dołączyć do opornika równolegle. Na powyższym rysunku woltomierz jest dołączony równolegle do oporu R2 i mierzy napięcie na jego końcach. Równoległe podłączenie woltomierza do opornika nie powinno powodować zmiany natężenia prądu płynącego przez ten opornik. Ponieważ przy połączeniu równoległym następuje rozgałęzienie prądu, więc część prądu o natężeniu IV popłynie przez woltomierz, a przez opornik popłynie prąd o natężeniu IR = I - IV. Istotne jest, aby przez woltomierz popłynął prąd o jak najmniejszym natężeniu. Dlatego opór woltomierza RV powinien być bardzo duży w stosunku do oporu R2, na którym jest mierzone napięcie, gdyż prąd rozdziela się odwrotnie proporcjonalnie do wartości oporów
Idealny woltomierz powinien mieć opór nieskończenie duży, aby jego podłączenie do końców przewodnika nie powodowało zmniejszenia natężenia prądu IR płynącego przez ten przewodnik.Zobacz też: Zadanie 16 Znalazłeś błąd w materiale? Skontaktuj się z nami, przysyłając adres strony, na której znajduje się błąd i informację o tym, czego dotyczy błąd.
