|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
| |
Ramkê z drutu umieszczamy miêdzy biegunami magnesu podkowiastego.
Gdy do ramki pod³±czymy napiêcie, zauwa¿ymy wychylenie siê ramki. Po pod³±czeniu napiêcia p³ynie pr±d, wiêc na przewodnik z pr±dem umieszczony w polu magnetycznym dzia³a si³a zwana si³± elektrodynamiczn±.
Po przeprowadzeniu do¶wiadczenia zauwa¿ymy, ¿e si³a ta proporcjonalna jest do natê¿enia pr±du I w przewodniku oraz do d³ugo¶ci tego przewodnika. Aby znak proporcjonalno¶ci zast±piæ równo¶ci±, wprowadzamy wspó³czynnik proporcjonalno¶ci B, zwany indukcj± magnetyczn±. Indukcja magnetyczna zale¿y od rodzaju substancji wype³niaj±cej pole (otoczenie przewodnika).
Rozpatrzyli¶my przypadek, gdy czê¶æ ramki, na któr± dzia³a³a si³a, ustawiona by³a prostopadle do linii pola magnetycznego. Gdyby miêdzy liniami pola a przewodnikiem by³ k±t α, wtedy:
Ogólnie w postaci wektorowej powy¿szy wzór mo¿na zapisaæ jako:
Indukcja pola magnetycznego jest wektorem charakteryzuj±cym pole. Mówi nam o tym, jak silne jest dane pole magnetyczne. Jest ona zwi±zana z drug± wielko¶ci±, równie¿ traktuj±c± o "sile" pola, tj. z natê¿eniem pola magnetycznego zale¿no¶ci±:
gdzie:
B - indukcja pola magnetycznego,
µ0 - przenikalno¶æ magnetyczna pró¿ni,
µR - wzglêdna przenikalno¶æ magnetyczna danego ¶rodowiska,
H - natê¿enie pola magnetycznego.
Podajmy teraz jednostkê indukcji magnetycznej:
1 tesla (T) jest to indukcja pola magnetycznego, w którym na prostoliniowy przewodnik z pr±dem o natê¿eniu 1 ampera, ustawiony prostopadle do linii pola, dzia³a si³a 1N.
Przenikalno¶æ magnetyczna pró¿ni ma warto¶æ:
Wzglêdna przenikalno¶æ magnetyczna jest liczba niemianowan±, ró¿n± dla ró¿nych ¶rodowisk, a w pró¿ni ma warto¶æ 1.
Si³a elektrodynamiczna jest wielko¶ci± wektorow±. Jej warto¶æ wyrazili¶my wy¿ej, za¶ teraz wyznaczymy jej kierunek i zwrot, a pomocna bêdzie nam do tego tzw. regu³a Fleminga:
Je¿eli cztery palce lewej d³oni wskazuj± kierunek przep³ywu pr±du, a d³oñ jest przek³uwana od wewn±trz przez linie pola, to odchylony kciuk wskazuje zwrot si³y elektrodynamicznej.
Regu³a jak widaæ dotyczy przypadku, gdy przewodnik jest ustawiony prostopadle do linii pola, a zarazem do wektora B.
Zobacz te¿: Natê¿enie pr±du Natê¿enie pola elektrostatycznego Przenikalno¶æ dielektryczna Znalaz³e¶ b³±d w materiale? Skontaktuj siê z nami, przysy³aj±c adres strony, na której znajduje siê b³±d i informacjê o tym, czego dotyczy b³±d.
|
|
|
|
|
Serwis "Fizyka Jamnika" u¿ywa plików cookies. S± to pliki instalowane w urz±dzeniach koñcowych osób korzystaj±cych z serwisu, w celu administrowania serwisem, poprawy jako¶ci ¶wiadczonych us³ug w tym dostosowania tre¶ci serwisu do preferencji u¿ytkownika, utrzymania sesji u¿ytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania behawioralnego reklamy (dostosowania tre¶ci reklamy do Twoich indywidualnych potrzeb). Informujemy, ¿e istnieje mo¿liwo¶æ okre¶lenia przez u¿ytkownika serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostêpu do informacji zawartych w plikach cookies za pomoc± ustawieñ przegl±darki lub konfiguracji us³ugi. Szczegó³owe informacje na ten temat dostêpne s± u producenta przegl±darki, u dostawcy us³ugi dostêpu do Internetu oraz w Polityce prywatno¶ci.
OK
|
|
