Siłę działającą na ładunek poruszający się w polu magnetycznym nazywamy siłą Lorentza.
Rozpatrzmy dodatni ładunek Δq przepływający w elemencie przewodnika o długości Δl, który umieszczono w polu magnetycznym o indukcji B, prostopadle do tego pola.
Ładunek ten poruszając się z prędkością v przenosi prąd elektryczny o natężeniu:
Długość fragmentu przewodnika jest przebytą drogą. Ponieważ ruch ładunku jest jednostajny, więc:
Traktując siłę Lorentza, jako szczególny przypadek siły elektrodynamicznej po podstawieniu wartości I i Δl otrzymamy:
Ostatecznie siła Lorentza działająca na ładunek q ma wartość:
Siłę tę możemy wyrazić, podobnie jak siłę elektrodynamiczną, w postaci iloczynu wektorowego:
Podobnie jak to było z siłą elektrodynamiczną, tak i tu kierunek i zwrot siły Lorentza określamy posługując się regułą Fleminga:
Jeżeli lewą dłoń ustawimy tak, by cztery palce wskazywały kierunek ruchu ładunku dodatniego (w przypadku ładunku ujemnego cztery palce ustawiamy w przeciwną stronę), a linie pola (wektor indukcji) kłują dłoń od wewnątrz, to odchylony kciuk wskazuje zwrot siły Lorentza.
Zobacz też: Natężenie prądu Ruch jednostajny prostoliniowy Znalazłeś błąd w materiale? Skontaktuj się z nami, przysyłając adres strony, na której znajduje się błąd i informację o tym, czego dotyczy błąd.
