O strumieniu magnetycznym mówimy wtedy, gdy przez jak±¶ powierzchniê przep³ywaj± linie pola magnetycznego. Za³ó¿my, ¿e w polu jednorodnym przez pewn± powierzchniê p³ask± przep³ywa strumieñ. Strumieñ magnetyczny (lub strumieñ indukcji magnetycznej) jest definiowany wzorem:
gdzie α jest k±tem pomiêdzy wektorami B i S.
Pierwszy wzór przedstawia zapis wektorowy, a drugi s³u¿y do wyliczenia warto¶ci strumienia.
Wektor S ma warto¶æ równ± polu powierzchni, przez któr± przep³ywa strumieñ i jest do tej powierzchni prostopad³y. Wektory B i S mno¿ymy przez siebie skalarnie, wiêc strumieñ indukcji magnetycznej jest skalarem.
Na drugim rysunku widzimy, ¿e k±t miêdzy wektorami B i S wynosi 0°, zatem wzór na strumieñ magnetyczny mo¿emy zapisaæ w nastêpuj±cy sposób:
Jednostk± strumienia indukcji magnetycznej jest weber.
1 weber (Wb) jest to strumieñ indukcji magnetycznej przep³ywaj±cy prostopadle przez powierzchniê 1 m2 w jednorodnym polu magnetycznym o indukcji 1 T (tesli).
