Jak wyznaczać różnicę potencjałów między dwoma punktami obwodu, pokażemy na przykładzie schematu przedstawionego na rysunku poniżej.
Przyjmiemy:
ε1 = 12 V, ε2 = 2 V
R1 = 4 Ω, R2 = 2 Ω, R3 = 2 Ω
rW = 1 Ω
Wyznaczamy różnicę potencjałów między punktami A i B oraz C i B:
Zaczniemy od obliczenia natężenia prądu I płynącego w obwodzie na podstawie drugiego prawa Kirchhoffa. Ponieważ ε1 > ε2, więc prąd w obwodzie płynie zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Wybieramy więc jakiś punkt obwodu (np. C) i przesuwamy się zgodnie z kierunkiem natężenia I aż dojdziemy z powrotem do tego samego punktu. W między czasie zapisujemy spadki i wzrosty potencjałów wzdłuż linii przejścia:
Aby wyznaczyć UAB, z punktu B przesuwamy się zgodnie z kierunkiem natężenia prądu I do punktu A i zapisujemy spadki i wzrosty potencjałów wzdłuż linii przejścia. Naturalnie można wyjść z punktu A w stronę punktu B przeciwnie do kierunku natężenia prądu I, nie ma to żadnego znaczenia. Należy natomiast pamiętać, że przesuwając się zgodnie z kierunkiem natężenia prądu na oporach występują spadki potencjałów.
Analogicznie, aby wyznaczyć UCB z punktu C przesuwamy się zgodnie z kierunkiem natężenia prądu do punktu B:
Zwróćmy uwagę na różne znaki przy SEM ogniw, związane z ich różnymi rolami w obwodzie: silniejsze ε1 wywołuje prąd w obwodzie, natomiast słabsze ε2 "niweluje" częściowo rolę ε1.
Gdyby ε1 = ε2, to w obwodzie w ogóle nie płynąłby prąd, czyli I = 0.« powrót do listy wyprowadzeńZnalazłeś błąd w materiale? Skontaktuj się z nami, przysyłając adres strony, na której znajduje się błąd i informację o tym, czego dotyczy błąd.
